آرتروز شایع ترین بیماری مفصلی است که اغلب افراد میانسال و سالمند را درگیر می کند و سبب بروز مشکلاتی در این افراد می شود.

افزایش سن و استفاده بیش از حد از مفصل از مهم ترین عواملی هستند که ریسک ابتلا به آرتروز را افزایش می دهند.

دردهای مزمن مفصل مبتلا و محدود شدن دامنه حرکات آن از مهم ترین علائم این بیماری هستند که فرد مبتلا از آن ها شکایت می کند.

آرتروز بیماری تخریبی و پیشرونده است که در اثر از بین رفتن تدریجی غضروف مفصل و در نتیجه آن سایش استخوان ها بر روی هم رخ می دهد.

سایش استخوان ها همچنین می تواند سبب ایجاد زوائد استخوانی در محل مفصل شده که خود به عنوان یکی عامل منفی سبب تشدید علائم بیماری می شود.

غضروف بافتی دارای خاصیت ارتجاعی است که علاوه بر جذب شوک های وارده به مفصل از سایش استخوان ها بر روی هم در سر مفاصل جلوگیری کرده و حرکت استخوان ها بر روی هم را تسهیل می کند.

در این بیماری غضروف‌ها نازک شده و به‌ تدریج دچار تخریب می شود.

مفاصل زانو ، لگن و ستون فقرات بیش از سایر مفاصل بدن درگیر آرتروز می شوند.

در صورتی که آرتروز در مراحل اولیه تشخیص داده شود با راهکارهایی می توان از پیشرفت بیماری و تشدید علائم بیمار جلوگیری کرد و در صورتی که بیماری پیشرفت کند منجر به تخریب کامل مفصل شده که تنها گرینه درمان جراحی خواهد بود.

این بیماری تخریبی مفاصل بدن در بین خانم های بالای ۶۵ سال شیوع بیشتری از سایر افراد دارد.

علائم آرتروز

• درد مفصل مبتلا
• التهاب و تورم مفصل
• سفتی و خشکی مفصل که سبب کاهش انعطاف پذیری و دامنه حرکتی مفصل می شود.
• اختلال در عملکرد طبیعی مفصل
• شنیده شدن صدا از مفصل هنگام حرکت
• لنگیدن و ناتوانی در حفظ تعادل در موارد یکه مفاصل اندام های تحتانی درگیر شده اند.
• تحلیل رفتن و ضعف عضلات اطراف مفصل
• دفورمیتی و تغییر شکل مفصل مبتلا به آرتروز

دلایل و عوامل افزایش دهنده خطر

• افزایش سن
• چاقی
• استفاده بیش از حد از مفصل
• کارهای تکراری با مفصل مانند خم و راست کردن زیاد زانو
• آسیب دیدگی مفاصل در گذشته مانند شکستگی مفصل
• سبک زندگی کم تحرک
• جنسیت (خانم ها بیشتر به این بیماری مبتلا می شوند)
• برخی بیماری ها مانند کم کاری تیروئید ، آرتریت روماتوئید و دیابت ریسک تخریب مفاصل بدن را افزایش می دهند.

درمان آرتروز 

تاکنون هیچ درمان قطعی برای آرتروز شناخته نشده اما به گفته متخصصان برخی راهمار در جلوگیری از پیشرفت آرتروز و کمک به تسکین علائم بیمار موثرند.

با کاهش فعالیت و کاستن از میزان فشاری که به مفصل مبتلا وارد می شود می توان علائم بیماری را تسکین داد.

قرار دادن کمپرس گرم و یا گرم نگه داشتن مفصل مبتلا نیز در کاهش درد مفصل مبتلا به آرتروز موثر است.

داروهای ضدالتهاب غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن و ناپروکسن و دااروهای تزریقی کورتونی به تسکین موقتی درد و التهاب مفصل مبتلا کمک زیادی می کنند.

فیزیوتراپی و تمرینات ورزشی بهترین و موثرترین راهکار غیر جراحی در درمان آرتروز مفاصل بدن هستند.

تمرینات فیزیوتراپی با تقویت مفصل مبتلا علاوه بر کمک به تسکین درد و بهبود وضعیت حرکتی مفصل احتمال آسیب دیدگی بیشتر مفصل را به حداقل می رسانند.

تمرینات ورزشی ، لیزر تراپی با لیزر پرتوان ، تکار تراپی و درمان دستی از مهم ترین مدالیته های فیزیوتراپی در درمان آرتروز هستند.

در صورتی که درد و مشکلات بیمار با روش های فوق تسکین نیافت و یا این که مفصل مبتلا بطور کامل تخریب شده است جراحی ضروری خواهد بود و پس از آن فیزیوتراپی بمنظور کاهش عوارض جراحی و دوران نقاهت و بهبود وضعیت مفصل مبتلا ضروری می باشد.

کلمات مرتبط :

فیزیوتراپی در شهریار – فیزیوتراپی در اندیشه – بهترین فیززیوتراپی شهریار – فیزیوتراپی در جنوب تهران – متخصص فیزیوتراپی در شهریار – کلینیک فیزیوتراپی خوب – لیزر تراپی در شهریار