آرتروز مچ پا نوعی بیماری تخریبی و پیشرونده مفصل مچ پا است که به دلیل فرسودگی و تخریب تدریجی غضروف مفصلی رخ می دهد و با درد و اختلال در عملکرد مفصل همراه است.
آرتروز با تخریب غضروف مفصلی شروع شده و در نهایت منجر به ساییدگی استخوان ها در محل مفصل مبتلا به آرتروز می شود که این وضعیت سبب بروز علائم آرتروز می شود.
غضروف بافتی دارای خاصیت انعطاف پذیری است که به تسهیل حرکت استخوان ها بر روی هم در محل مفاصل و جذب شوک های وارده به مفصل کمک می کند و در نبود آن استخوان ها بجای لغزیدن بر روی یکدیگر دچار ساییدگی می شوند، ساییدگی استخوان ها علاوه بر ایجاد درد و ناراحتی زمینه را برای استخوان سازی نابجا در محل مفصل فراهم می آورد.
درد و التهاب مچ پا ، کاهش دامنه حرکتی و انعطاف پذیری مفصل مچ پا ، ضعف مچ پا و اختلال در عملکرد حرکتی از مهم ترین علائم و عوارض این بیماری مفصلی شایع هستند که مبتلایان از آن ها شکایت می کنند.
آرتروز مچ پا از دلایل شایع درد مچ پا و بروز اختلالات حرکتی بخصوص در افراد میانسال و سالمندان است.
آسیب هایی مانند شکستگی و بدجوش خوردن آن و پیچ خوردگی مفصل مچ پا ریسک ابتلا به آرتروز مچ پا را افزایش می دهند.
احساس درد در مچ پا بخصوص در حین راه رفتن موجب بروز اختلال جدی در عملکرد حرکتی فرد مبتلا به آرتروز و ناتوانی وی در انجام فعالیت هایش می شود ، به همین دلیل این بیماری سبب بروز اختلالات حرکتی در فرد بیمار می شود.
پزشک برای تشخیص دقیق این عارضه علاوه بر معاینه فیزیکی و بررسی سوابق پزشکی بیمار از روش هایی همچون اسکن استخوان ، ام آر آی و عکس برداری با اشعه ایکس استفاده می کند.
علائم آرتروز مچ پا
- احساس درد در مچ پا
- ناتوانی در حرکت و راه رفتن بطور طبیعی بدلیل وجود درد
- حساسیت مچ پا به لمس و فشار
- خشکی و کاهش انعطاف پذیری مفصل مچ پا
- التهاب و تورم مفصل مچ پا
- ناتوانی در راه رفتن و ایستادن به مدت طولانی
- محدود شدن دامنه حرکتی مچ پا
دلایل و عوامل خطر
- وارد شدن ضربه شدید و ناگهانی به مچ پا
- اضافه وزن بیش از حد که سبب وارد شدن فشار زیادی به مفصل می شود و ریسک آسیب پذیری آن را افزایش می دهد.
- آسیب دیدگی های قبلی مچ پا مانند شکستگی و در رفتگی
- آسیب رباط های اطراف مفصل مچ پا
روش های درمان
اگرچه آرتروز مچ پا مانند آرتروز در دیگر مفاصل بدن درمان قطعی ندارد اما با روش هایی می توان به تسکین علائم و جلوگیری از پیشرفت بیماری کمک کرد.
فرد مبتلا به آرتروز باید از ایستادن و راه رفتن به مدت طولانی و هرگونه فعالیتی که سبب وارد شدن فشار به مفصل مبتلا به آرتروز می شود اجتناب کند.
قرار دادن کمپرس گرم بر روی مفصل مبتلا به آرتروز سبب افزایش جریان خون در محل مفصل شده و به تسکین درد کمک می کند.
کمپرس سرد نیز سبب کاهش التهاب مفصل می شود.
استفاده از وسایل کمکی همچون عصا در هنگام راه رفتن برای جلوگیری از وارد شدن فشار بر مفصل مبتلا به آرتروز و ضعیف شده توصیه می شود.
استفاده از داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی مانند ایبوپروفن و ناپروکسن و تزریق داروهای کورتونی در موارد شدید برای تسکین درد و التهاب توصیه می شوند.
کاهش وزن نیز فشاری را که به مفصل مچ پا وارد می شود را کاهش داده و به تسکین علائم بیمار کمک می کند.
فیزیوتراپی یکی از موثرترین روش ها در کنترل علائم آرتروز و جلوگیری از پیشرفت آن است که در کلینیک فیزیوتراپی رویش به مراجعه کنندگان عزیز ارائه می شود.
فیزیوتراپیست برای کمک به بهبود شرایط فرد مبتلا به آرتروز مچ پا علاوه بر ارائه تمرین های ورزشی از تکنیک های منوال تراپی و ماساژ و مدالیته هایی همچون لیزر پرتوان و الکتروتراپی نیز بهره می برد.
تمرینات فیزیوتراپی سبب افزایش قدرت عضلات مفصل ، افزایش انعطاف پذیری و کاهش درد بیمار می شود.
در صورتی که روش های غیرجراحی نتوانند کمکی به بهبود شرایط بیمار و تسکین علائم وی بکنند جراحی به عنوان آخرین گزینه انجام می گیرد.
کلمات مرتبط :